ตาว ติฏฺาตุ โลกสฺมึ โลกนิตฺถรเณสินํ
ทสฺเสนฺโต กุลปฺปตฺตานํ นยํ สีลวิสุทฺธิยา
ยาว พุทฺโธติ นามมฺปิ สุทฺธจิตฺตสฺส ตาทิโน
โลกสฺมึ โลกเชฏฺสฺส ปวตฺตตี มเหสิโนติ ฯ
คำแปล
วิสุทฺธิมคฺโค นาม คัมภีร์นี้มีชื่อว่าวิสุทธิมรรค พุทฺธโฆโสติ ครูหิ คหิตนามเธยฺเยน เถเรน ปุรณฺฑเขฏกวตฺตพฺเพน กโต อันพระเถระมีนามาภิไธยที่ครูทั้งหลายได้ถือเอาว่า พุทธโฆษะ คือมีกิตติคุณปัญญาอันกึกห้องดุจสมเด็จพระพุทธเจ้าในคราวพุทธสมัย ซึ่งมีพระชนม์อยู่แลเรียกว่าพระพุทธโฆษาจารย์อันบัณฑิตพึงกล่าวว่า เปรียบประดุจเป็นปุรัณฑเชฏกะ คือโล่ห์อันมีอำนาจของขัตติยราชได้รจนาตกแต่งไว้ ปรมวิสุทฺธสทฺธาพุทฺธิวิริยปฏิมณฺฆิเตน แลพระพุทธโฆษาจารย์นั้นประกอบด้วยคุณ คือศรัทธาแลปัญญาแลความเพียรอันบริสุทธิ์อย่างยิ่ง อันสมุทัยแห่งคุณมีศีลแลมารยาทแลความซื่อตรงแลความอ่อนน้อมเป็นต้น ให้บังเกิดขึ้นพร้อมแล้ว แลสามารถจะหยั่งลงในการถือลัทธิความรู้ของตน แลลัทธิความรู้ของผู้อื่น ปญฺญาเวยฺยตฺติสมนฺนาคเตน ประกอบด้วยความฉลาดเฉียบแหลมด้วยปัญญา มีอนุภาพแห่งญาณปัญญาอันไม่มีอันตรายขจัดสกัดกั้นได้ในศาสนธรรมคำสั่งสอนของสมเด็จพระบรมศาสดา อันมีประเภท คือพระปริยัติไตรปิฎก พร้อมทั้งอรรถกถา มหาเวยฺยยากรเณน เป็นผู้รู้คัมภีร์ไวยากรณ์ใหญ่ คือศัพทศาสตร์คัมภีร์สัทธาวิเศษทั้งปวง แลประกอบด้วยถ้อยคำอันกลมเกลี้ยงอันไพเราะยิ่ง ซึ่งเคลื่อนออกแล้วโดยง่าย อันกรณสมบัติคือบุญเป็นที่เกิดก่อสร้างให้บังเกิดแล้ว ยุตฺตมุตวาทินา มีปกติกล่าวซึ่งธรรมอันควรแลธรรมเป็นวิมุตติหลุดพ้น มีปกติกล่าวถ้อยคำอันประเสริฐ มหากวินา เป็นนักปราชญ์มหากวีแตกฉานไปในสุตะกวี คือรู้สดับจำ อัตถะกวี รู้คิดอรรถข้อความ จินตะกวี รู้คิดประพันธ์ตกแต่งปฏิภาณกวี รู้กล่าวเจรจาโต้ตอบแก้ไขด้วยปัญญาอันคล่องแคล่วพร้อมองค์ ของนักปราชญ์กวีทั้งสี่ เถรานํมหาวิหาร คือเป็นเครื่องอลงการของวงศ์พระเถระเจ้าทั้งหลายผู้มีปกติอยู่ในมหาวิหาร อันเป็นประทีปวงศ์ของพระเถระเจ้าแลพระเถระเหล่านั้น เป็นผู้มีปัญญาไม่มีอันตราย ขจัดขัดข้องได้ ในอุตตริมนุสสธรรมอันยิ่งของมนุษย์ คืออริยมรรคอริยผลอันประดับด้วยคุณอันประเภทแห่งธรรม มีอภิญญาหก แลปฏิสัมภิทาเป็นต้น อันแวดล้อมไปด้วยปฏิสัมภิทาญาณอันแตกฉาน
วิปุลวิสุทฺธิพุทฺธินา แลพระผู้เป็นเจ้าพระพุทธโฆษาจารย์นั้นเป็นผู้มีพุทธิ อันไพบูลย์กว้างขวางแลบริสุทธิ์วิเศษ
พุทฺโธติ นามมปิ แม้พระคุณนามว่า พระพุทธเจ้าดังนี้ มเหสิโน ของสมเด็จพระศรีสักยมุนีบรมศาสดา ผู้แสวงซึ่งคุณใหญ่มีศีลมีคุณเป็นต้น
สุทฺธจิตฺตสฺส ตาทิโน โลกเชญสฺส ผู้มีกมลจิตอันบริสุทธิ์ผ่องใสมีตามทิคุณอันมั่นคงมิได้หวั่นไหวในโลกธรรม แลเป็นบรมโลกเชษฐ์คือ เป็นใหญ่ยิ่งวิเศษที่สุดในโลก ยาว โลกสฺมึ ปวตฺตติ ยังเป็นไปในโลกอยู่ตราบเท่าถึงกาลเพียงใด
ทสฺสนฺโต นยํ สีลวิสุทฺธิยา คัมภีร์พระวิสุทธิมรรคนี้แสดงอยู่ซึ่งนัยแห่งสีลวิสุทธิ แก่กุลบุตรทั้งหลาย ผู้แสวงหาธรรมอันเป็นเครื่องรื้อตนออกจากโลก ตาว ติฏฺตุ โลกสฺมึ จงตั้งดำรงอยู่ในโลกจนตราบเท่าถึงกาลเพียงนั้นเทอญ ฯ
จบ