จักวินิจฉัยในโลหิตกสิณสืบต่อไป ในโลหิตกสิณนั้น พระโยคาพจรพิจารณาดอกไม้แลผ้าแลวรรณธาตุ สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่มีสีแดงเป็นอารมณ์พระโยคาพจรที่มีวาสนาได้เคยจำเริญโลกหิตกสิณมาแต่ชาติก่อนนั้น เล็งแลดูดอกไม้ในกอแลดอกไม้อันบุคคลดาดบนอาสนะสักการบูชา เป็นต้นว่าดอกชบาแลดอกหงอนไก่ แต่บรรดาดอกไม้ทีสีอันแดงนั้นพิจารณาเอาเป็นอารมณ์ก็สำเร็จอุคคหมินิตแลปฏภาคนิมิต ถ้ามิดังนั้น ได้เห็นแต่ผ้าสีแดงแลวรรณธาตุอันใดอันหนึ่งที่มีสีอันแดง ก็สำเร็จอุคคหมินิตแปฏภาคนิมิต เพราะเหตุว่าวาสนาได้เคยบำเพ็ญมาก่อน

   และพระโยคาพจรที่เป็นอาทิกัมมิกบุคคลพึงจะบำเพ็ญในปัจจุบันชาตินี้ ก็พึงกระทำซึ่งโลหิตกสิณจึงจะควรด้วยภาวนาพิธี โลหิตกสิณนั้นให้กระทำด้วยดอกไม้แดงเป็นต้นว่าดอกชบาแลดอกหงอนไก่ แลดอกว่านทางช้าง ถ้ามิฉะนั้นให้กระทำด้วยผ้าแดงแลวรรณธาตุอันใดอันหนึ่งที่มีสีอันแดง พึงกระทำตามพิธีที่กล่าวแล้วในนีลกสิณ ต่างแต่บริกรรมจำเริญโลหิตกสิณนี้ให้บริกรรมว่าโลหิตกัง ๆ ร้อยครั้งพันครั้งกว่าจะสำเร็จอุคคหนิมิตแลปฏิภาคนิมิตนั้น ลักษณะแห่งอุคหนิมิตแลปฏิภาคนิมิตนั้น ก็ปรากฏเหมือนกันกับนีลกสิณต่างกันแต่สี อุปจารฌานแลอัปปนาฌานก็จะบังเกิดเหมือนกล่าวแล้วในปฐวีกสิณ ฯ