โสวะจัสสะตา นามะ สะหะธัมมิกัง วฺจจะมาโน วิกเขปัง วาตุณหีภาวัง วา คุณะโทสะจินตะยัง วาติ.

   บัดนี้ จักได้วิสัชนาในมงคลที่ ๒๘ ตามพระบาลีอรรถกถาว่า โสวะจัสสะตา แปลว่า ภิกษุก็ดี คฤหัสถ์ก็ดี ย่อมประพฤติตนเป็นคนสอนง่ายว่าง่าย ไม่มีมานะทิฏฐิอุปาทานแน่นหนาในสันดาน มีจิตเบิกบานอ่อนน้อมรับโอวาทคำสั่งสอนของนักปราชญ์โดยเคารพ จัดเป็นมงคลอันประเสริฐโดยวิเศษ เหตุที่จะให้เกิดปัีญญาพิจารณาเห็นคุณและโทษ ประโยนช์และมิใช่ประโยชน์ในเบื้องต้น

   ความสอนง่ายว่าง่ายจะได้ซึ่งที่พึ่งอาศัย เป็นที่รักใคร่ของมหาชนและนักปราชญ์ผู้มีปัญญา ความสอนง่ายว่าง่ายเป็นที่สรรเสริฐของมนุษย์และเทพยดาทั้งหลาย ความสอนง่ายว่าง่ายมีคุณอันใหญ่หลวงที่จะให้สำเร็จมรรค ผล นิพพาน ข้ามโอฆะแอ่งแก่งกันดาร คือ ภพและชาติ ความเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในกำเนิดทั้ง ๔ และคติทั้ง ๕

   ความสอนง่ายว่าง่าย เป็นเหตุจะให้ละเสียซึ่งอวิชชาตัญหา และมานะ ทิฎฐิ อุปาทาน จะเห็นธรรมคำสั่งสอนของพระศาสนาดาจารย์ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ความสอนง่ายว่าง่าย ย่อมมีีเจตนาอันอ่อนไม่กระด้างด้วยมานะทิฏฐิ ย่อมมีขันติไม่โกรธ ไม่พยาบาท มี กาย วาจา อันใสสะอาดปราศจากทุจริต คิดแต่ทางบุญกุศล จะยกตนให้พ้นทุกข์ แสวงหาความสุขเป็นเบื้องหน้า

   อนึ่ง คนสอนง่ายว่าง่ายไม่กระด้าง ย่อมอ่อนน้อมทั้งกาย ใจ ปวารณาตามไว้ให้ท่านผู้อื่น ว่ากล่าวสั่งสอนด้วยความผิดดังศิษย์และอาจารย์ ไม่ดื้อด้านรับโอวาทด้วยความเคารพ เหมือนดังราธภิกษุกับพระสารีบุตรเถระ เรื่องพระยามารผจญกับพระอุปคุตต์ และเรื่องนันทยักษ์ ฯ ล ฯ เป็นต้น...

ย้อนกลับ

ปิดหน้านี้

ถัดไป